Η κατασκευή ενεργειακά αποδοτικών κατοικιών ωφελεί τους πάντες. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν συγκεκριμένοι κατασκευαστικοί κώδικες που αδιαφορούν για τη βέλτιστη αποδοτικότητα, περιορίζουν τις επιλογές για αποτελεσματικό σχεδιασμό και επιβάλλουν αυξημένα κόστη.
Ο πιο πρόσφατος Διεθνής Κώδικας Εξοικονόμησης Ενέργειας (IECC) οδηγεί στη χρήση κοστοβόρων προϊόντων χαμηλότερης ποιότητας. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει επειδή ο εθνικός φορέας για την αξιολόγηση των κουφωμάτων (NFRC) αναγκάζει τους κατασκευαστές να διενεργούν δοκιμές, αξιολογήσεις και πιστοποιήσεις σε σειρές προϊόντων μέσω υπολογιστικού μοντέλου που χρησιμοποιεί συγκεκριμένο μέγεθος αντί για πραγματικά μεγέθη και τύπους γυαλιού. Ταυτόχρονα, τα πραγματικά παράθυρα και πόρτες αποδίδουν σημαντικά υψηλότερα από τα μοντέλα των δοκιμών που εγκρίνει το NFRC, τα μεγέθη των οποίων αφορούν τυποποιημένες κατασκευές και όχι κατοικίες που σχεδιάζονται κατά παραγγελία.
Για παράδειγμα, η τυποποιημένη δοκιμή για συρόμενες πόρτες χρησιμοποιεί διαστάσεις 2×2 μ. (4 τ.μ.) και αποδίδει U-value 0,47. Οι πιο δημοφιλείς συρόμενες πόρτες της EPAL είναι διαστάσεων 7,3×3,65 μ. (26,6 τ.μ.) και η δοκιμή τους αποδίδει U-value 0,32. Οπότε, ο συντελεστής του NFRC οδηγεί σε περιττές και δαπανηρές αναβαθμίσεις, όπως υαλοπίνακες υψηλής απόδοσης και κουφώματα αλουμινίου με θερμοδιακοπή.